Kim

• Geboortedatum: 1975
• Sterfdatum:

Thuis in Tilburg-Noord*: Kim

Kim (Hibbing, Verenigde Staten, 1975) kwam naar Nederland in 2001. Ze leerde via internet een Tilburgse man kennen. Hij kwam naar Amerika, vroeg haar ten huwelijk en ze trouwden. Van een klein dorpje met 1600 inwoners in Minnesota migreerde ze naar Tilburg. Inmiddels woont ze tien jaar in Nederland en heeft ze twee dochters van 8 en 9 jaar. De man waar ze voor naar Tilburg kwam bleek niet de liefde van haar leven. Op 14 december 2010 trouwde ze met Mario, die ze leerde kennen bij de maatschappelijke opvang Traverse, waar ze beiden vrijwilligerswerk deden.

“Ik voel me meer thuis in Nederland dan in Amerika,” vertelt Kim. “As if I meant to be here.” Ze lacht: “Ik ben in het verkeerde land geboren.” Haar eerste indruk van Tilburg was die van een grijze stad met veel gebouwen en bedrijven en weinig natuur. Ze vond de stad druk en groot. In haar dorp in Amerika kende iedereen elkaar, de voordeur stond altijd open. “Hier heeft iedereen de deuren en ramen dicht.” Haar eigen huis vindt ze de fijnste plek in Tilburg. Ze heeft ook een tijdje in Arnhem gewoond, maar daar woonden veel kakkers, vindt Kim. “In Tilburg wonen echte mensen.”

Kim gaf een tijd elke donderdag Engelse les op De Bloesem, een vrouwenhuis in de Mascaginistraat in Tilburg-Noord waar vrouwen samenkomen om koffie te drinken en hun verhaal kwijt te kunnen, maar ook om Arabische, Engelse of Nederlandse les te volgen. Inmiddels woont Kim niet meer in Noord. Ze is een maand geleden met haar man Mario in een ander deel van de stad gaan wonen. Tilburg-Noord heeft ze altijd een leuke plek gevonden: “Mensen noemen het vaak Klein Somalië. Ik had nooit moeite met de Somaliërs of andere buitenlanders, ik kan me goed aanpassen. Zo hoefde ik nooit op vakantie te gaan,” vertelt ze lachend. Bovendien vond ze de natuur in Noord mooi. Vanuit haar flat waar ze woonde had ze een wijds uitzicht.

Kim is maar één keer terug geweest naar Amerika, in 2002. Haar zus komt haar af en toe opzoeken in Nederland. Terug naar Amerika zal ze niet meer gaan. Ze voelt zich thuis tussen de Nederlanders. Toch zijn er dingen die ze mist uit haar geboorteland: “In Amerika zijn de winkels 24 uur per dag, 7 dagen per week open. Dat was echt wennen voor mij. Je moet alles overdag doen, de winkels zijn om zes uur dicht. Als je iets op zondag nodig hebt, heb je pech. En in Amerika nam ik altijd vet eten en aten we meestal buitenshuis, hier niet. Mario kookt. Ik probeer het, maar hij kookt beter. Hij weet precies wat voor kruiden hij moet gebruiken en hoeveel.” Ook vond ze de auto’s opvallend klein en laag bij de grond: “Mijn ex had een Honda. Het voelde alsof ik op de grond zat. En de manier waarop jullie autorijden, de regels, zijn heel anders in Amerika. Waar ik vandaan kom heeft niemand van rechts voorrang. Wie het eerst op een kruispunt is, gaat eerst. Pedal to the metal en wieeew! Toen ik rijles kreeg hier dacht ik steeds in miles per hour en schrok ik als ik 60 of 70 km per uur zag staan.”

Van Kim is er voor de tentoonstelling Thuis in Tilburg-Noord in het Peerke Donders Paviljoen een kandelaar tentoongesteld. Deze kandelaar heeft de vorm van een adelaar en staat symbool voor de vrijheid en ruimte in Amerika. “Hier is er geen ruimte en alles is dicht op elkaar. In Amerika is alles verspreid. Als ik mijn deur uitging was ik meteen in het bos. Hier hebben we het Leijpark, maar daar raak je niet verdwaald, daar kom je altijd weer uit.”

*Kim werd geportretteerd voor de tentoonstelling Thuis in Tilburg-Noord, die tot 23 oktober 2011 in het Peerke Donders Paviljoen te zien is.

Afb. 1: Kim en haar man Mario in hun nieuwe huis