Henk van Mierlo
Willem II is vrijdag 25 oktober 2013, in eigen huis bij een 0-0-gelijkspel blijven steken. De Tilburgers wisten eerst met elf en later met tien man geen gat in de defensie van MVV te vinden.
Eigenlijk is dit geen verhaal voor het Geheugen van Tilburg ware het niet, dat ik in de Nieuwe Tilburgsche Courant van 27 oktober 1913 het volgende verslag vond en hoewel het een uitwedstrijd was leek het me toch de moeite, al was het maar vanwege het gelijkspel.
Willem II heeft gisteren een harer zwaarste competitiewedstrijden afgewerkt en wel te Maastricht tegen de aldaar resideerende Maastrichtsche voetbalvereniging.
De M. V. V. is wel de sterkste voetbalvereniging uit Limburg en de diverse uitslagen door deze vereeniging in de Zuidelijke 1c klas behaald getuigen van een waardige partij voetbal die deze,meest Zuidelijke voetbalclub ten beste geeft. De Maastrichtenaars hebben een vurig spel, hetgeen ook aan de 1e. klas Belgische voetbalelftallen eigen is, en wat zij te kort komen aan het meer tactische spel der Willem IIers wordt ruimschoots vergoed door het hartstochtelijk en onvermoeid optreden van elken speler, die zijn tegenstander gewoonweg van de sokken loopt.
Willem II zag tegen deze ontmoeting geducht op, en tien tegen een, dat de M.V.V’ers nagenoeg al hunne thuiswedstrijden zullen winnen. De Tilburgers mogen van geluk spreken nog een gelijk spel te hebben behaald, hoewel het verloop van den wedstrijd tot vlak voor het eind eene overwinning van Tilburg deed vermoeden.
Het is een tegenvaller voor Willem II geweest, dat hun midden-voorwaarts Mulder verhinderd was te spelen, waardoor het verband in de voorwaartslinie ontbrak, hetgeen vooral voor de rust, als wanneer Willem II den buit had moeten binnen halen terdege werd gevoeld.
A. v. Son wist wel is waar, na een langdurig overwicht van Willem II zijne vereeniging de leiding te bezorgen, doch 1—0 voor de rust, met zon en wind als bondgenooten was toch een te kleine voorsprong.
In de tweede helft ging het hard om hard. A. van Son was spoedig buiten gevecht gesteld, en ook Schollaert, wiens goede vorm ver te zoeken was, had van het al te forsche spel der Maastrichtenaren te lijden gehad. Willem II verdedigde echter uitstekend. Van Gerwen en Mommers waren betrouwbaar en zonder fout, zoodat alles er op wees. dat het meer geroutineerde spel der Willem IIers de behaalde voorsprong zou blijven behouden. Geheel onverwacht, slechts enkele minuten voor tijd maakte M. V. V. met een onhoudbaar schot gelijk. O.i. de juiste verhouding.
Met dit gelijk spel heeft Willem: II feitelijk weinig haar positie op het ranglijstje verzwakt en mogen de Willem IIers zich gelukkig prijzen, dat M. V. V. werkelijk bij het behalen van het kampioenschap zal medespelen. Want Velocitas, 't Zesde en Wiihelmina, wacht in Maastricht een warm onthaal.
Willem II stond op dat moment tweede in een competitie met zes clubs. Eerste was Velocitas.
Henk van Mierlo
Nuenen