Vegetarisch eten (Tilburgs dialect)

 

Vegetarisch eten 

We han vekaansie en ik môgt mee ons vraaw meej op zonne luukse salonbôot. Meej d’n ooto reeje we nòr Laoge Zwaoluuwe en we waare op tèèd om un goej plèkske te vèène. Mar ik wies nie dèsse me zouw verraase. We waare al un èndje op scheut en daor in de verte laag dieje schööt op heur te wògte. De kapitèèn stond op de vurplègt op ons te wògte en meej zunne lange nek zwaaide hij ons un wèrrem welkom toe. Ik zeej nog teege heur; “Wès dè naaw meej dieje langnek daor veur op de vurplègt?” “Dès d’n Ark van Noowéé.” zis ze, ge wit wel”   Ik zeej nog; “Dieje schrèèver van jeugdverhaole in de Katolieke Illuustraosie en van Aarendsôog enzôo. Nèè, we gingen iets kuulienèèrs doen. Gin ordienèèr gedoe mee gehakballe, friekandelle en nog meer van dieje faastfoetzooi. Ik kòsser meej munne pet nie bij. Op unne bôot vol mee biste, van tweejerlaaj geslacht ieders intje. ‘Khad ut nie goed geraoje. “Want we gaon veegetaariese kiep en gaanzelèèvers eete.” zeej ‘smoeder. Ze laagde in dur vösje. In’t restauraant zaat ut afgelaoje vol mee meense die ôk honger hadde. D’n irste amuuse waar halleve mòssel op un blaojke slaaj. Al dè zoute gedoe wier afgeblust mee un  klèèn gloske sjardoonéé. Tusse de bedrèève deur wiere we beezig gehouwe meej saksefoonmeziek. Sax-O-13, t’orkest, spulde;  Spanisch Fly en The banana boat Song. Echt toepasselek. Daornaa  ginge we  over nòr ut hoofdgerèègt. Foorèl en sliptong in un vurgebakke sjampiejongssaus en afgeblust meej zuute hôoning in kiepeboeljon. Tusse de bedrèève deur kreege we scharrelaajer meej knuukels. (As kedoo kreege we un luuks naaigarnituurke om de knuukels meej un nòlt op te peuzele) Want: Ge zèèd ginne Tilburger as ge gin krabbe en knuukels êet. Zon ze hier gin slaoj mee aaj mee juin mee èrpel hebbe? dôgt ik bij mèn èège.  

Want ik dôgt verders;  

Veegetaaries is toch “ Vlêes noch vis.” Zéé’k   Mar ik wier links en règts ingehaold.     Want

ze zeeje :

“Asser straks unne zondvloed komt, kunne de visse zwemme en de rest verzööpt.      

 

Geert van Nunen.