Echtscheidingen in Tilburg rond 1950

Pastorale brochure, uitgegeven door de Nederlandse bisschoppen

 

Ofschoon niet op mezelf van toepassing drukte me onlangs een vriend de volgende brochure in handen: ‘Pastorale richtlijnen inzake burgerlijke echtscheiding en scheiding van tafel en bed’.  

‘Alleen maar ter inzage voor jou’ voegde hij eraan toe, ‘want je bent er eigenlijk al te oud voor’. Dat laatste moet ik evenwel tegenspreken ofschoon, je weet maar nooit. Als alles mee zit, word ik dit jaar overigens wel tachtig jaar. 

De brochure is gedateerd 17 april 1950 en het voorwoord werd namens alle ‘hoogwaardige bisschoppen van Nederland’ ondertekend door W. Mutsaerts, de bekende  ‘Tilburgse’ bisschop van het Bossche bisdom in die jaren.  

Nog de jaren van het zogenoemde ‘Rijke Roomsche Leven’. Mgr. Mutsaerts heeft me zelfs nog in 1938 gedoopt, als pastoor van de toenmalige Theresiaparochie, waar ik destijds geboren werd. 

In 1950 werd ik twaalf jaar en ik kan me uit die jaren in Tilburg geen enkele echtscheiding herinneren ofschoon ….. het duurde daarna niet lang meer, tot heden ten dage bijna vier op de tien huwelijken strandt.  

In ‘zeer gedragen stijl’ begint de tien pagina’s tellende brochure samenvattend als volgt. 

Het kwaad der burgerlijke echtscheiding. 

De burgerlijke echtscheiding is in strijd met het innerlijke wezen van het huwelijk. Ze dient op de eerste plaats te worden gezien als een maatschappelijk kwaad. De echtscheiding vervormt een instelling die op goddelijk gezag in het leven werd geroepen, tot mensenwerk, dat niet meer aan het door de Schepper gestelde doel beantwoordt.

Daarom betekent de burgerlijke echtscheiding uit haar aard een aanslag op de mensheid en voert zij op de duur een volk ten ondergang.’ 

Maar ook: 

‘Een echtscheiding rukt het gezin uiteen en berooft de kinderen van het voor de opvoeding natuurlijke en meest geëigende milieu; zij betekent tenslotte een ramp voor de gehele maatschappij door de vervlakking van de publieke moraliteit en een toename van het zedenbederf.’ 

En zo gaat het nog een tijdje door. Wel heftig hè en vooral heel eng! Indien iemand de hele tekst wil lezen, laat maar weten, dan stuur ik het je door.

 

Louis Sparidans