- Datering van het verhaal: 31 oktober 2006
Ton gaat werken bij drukkerij Maas gevestigd buiten Theresia
Artikelen met betrekking tot de wijk ”Theresia”, bestaande uit drie series en enkele losse artikelen.
Veel leesplezier; vooral voor oudere Tilburgers een feest van herkenning.
We volgen enkele bewoners op hun werk buiten de wijk Theresia; dit keer Ton.
Ton maakte de Ambachtsschool niet af; hij volgt een compleet andere weg. Hij ging onder andere werken bij drukkerij Maas in de Emmastraat in Tilburg. Op de fiets ging hij fluitend naar zijn werk. Al spoedig voelde hij zich als een vis in het water. Het productiewerk beviel hem goed. Hij leerde het vak en ging met de zonen van de directeur om als vrienden. In deze tijd werd bij drukkerij Maas onder andere folie bedrukt voor de in 1957 opgerichte AHO koekfabriek. In de loop van de tijd kwam hier tevens de productie bij van de speculaasdoosjes. Deze uitgestanste doosjes werden door thuiswerkers gevouwen en in elkaar geniet. Alvorens deze te kunnen nieten moest een vetvrij papiertje mee worden gevouwen. Vier nietjes maakten het doosje compleet. Iemand die een beetje handig was kon op een middag een fors aantal produceren. Deze doosjes werden dan met vijf in elkaar gestoken. Die werden op hun beurt weer in een doos geplaatst. Als wij uit school kwamen lag er een hele berg klaar om verpakt te worden. De vrouw van Toon en de moeder van Ton was één van de thuiswerksters. Het werk was niet onprettig om te doen; Marinus en zijn jongere broer Geert zagen het als een spelletje wie de meeste kon inpakken. De dozen werden opgehaald door een chauffeur van Maas, die dan meteen de nieuwe nog te vouwen dozen afleverde. Voor ons had hij altijd één of meerdere doosjes speculaas bij zich. Later zijn de vetvrije vellen komen te vervallen en waren de doosjes voorzien van een geplastificeerde binnenlaag. Wij waren ook de eersten die midden jaren zestig kennismaakten met een nieuw product van AHO, ”Kennedy’s”. Deze zijn maar kort op de markt geweest, ze waren wel lekker. Eenvoudigst zijn ze te omschrijven als de candyreep ”Lion”, maar dan groter en veel lekkerder. Tenminste, zo herinneren Ton en Marinus het zich. Het thuiswerk werd uitgebreid; op de keukentafel werd ’s avonds de folie voor de speculaasdozen in vellen gesneden. Bij Maas kreeg men het steeds drukker en Ton moest regelmatig overwerken. Op een avond kwam hij buiten en merkte dat zijn fiets weg was. De volgende dag nam hij de fiets van Toon mee. Toon was inmiddels de trotse eigenaar van een echte Batavus brommer, een hit van de jaren zestig. Terug naar Ton en de geleende fiets. Toen hij klaar was met het werk kon hij wéér gaan lopen. De fiets van Toon was weg. U begrijpt dat dit bericht thuis niet enthousiast werd ontvangen. Drukkerij Maas is later verplaatst naar de Wandelboslaan naast de Ambachtsschool. Op deze locatie zit al jaren één van de vestigingen van het ROC. Ton volgt zijn vader naar ”de Pronto”. Toon was hier niet altijd blij mee. Zijn zoon werkte hier als kraanmachinist en Toon was zijn baas. Ton en zijn collega’s hadden soms dorst en goede raad was duur. Dus Ton kreeg geld en liep met een emmer langs het kanaal naar een café in de Hasseltstraat om flesjes bier te gaan halen. Het is logisch dat Toon hem hier op aansprak. Ton dacht dat hij méér mocht dan zijn collega’s; hij was tenslotte de zoon van de ”baas”. U begrijpt dat hier thuis de nodige woorden over zijn gewisseld. Ton bleef enkele jaren werken op ”de Pronto” en stapte toen over naar het marktkramenverhuurbedrijf van Toon Hopmans. Hij had hier de ”broodnodige” vrijheid; de gebroken werktijden begonnen om vijf uur in de ochtend tot ’s avonds zes uur. Tussentijds had hij vrije tijd genoeg om andere dingen te doen, zoals het slopen van auto’s en de handel in oldtimers. In een volgend verhaal volgen wij deze activiteiten die weer plaatsvonden in de Oude Langstraat en wel op nummer 1.
Foto's: 1-3, Oude pand van drukkerij Maas in de Emmastraat (Regionaal archief Tilburg, collectie; beeld online) vier zijn de flats in Stokhasselt (zie de Diamantkruising die toen nog gepland was) collectie auteur, dossier Stokhasselt
Met dank aan: Jos de Kousemaeker
