Opeltje

  • Datering van het voorwerp: 1938

Van toen tot nu.

Terugblikkend op de directe naoorlogse jaren zie ik nog voor me dat onze vader zich genoodzaakt zag, mede vanwege het bezorgen van " boodschappen " (we hadden thuis een, naar de begrippen van nu, kleine kruidenierswinkel) een 2e hands autootje aan te schaffen.

Voor de prijs van enkele honderden guldens werd het een Opel kadet met linnen kap, bouwjaar 1938, 2 deurs, grijs van kleur en had zoals later bleek de oorlogsjaren in Duitsland overleefd.

Daar vader geen rijbewijs bezat waren het beide zonen die hiervoor in aanmerking kwamen. Het was in die tijd een fluitje van een cent. Met een oproepkaart naar het woonhuis van de betreffende examinator. Na een aangeboden kop thee gedronken te hebben ging hij in de voordeur staan met z'n beide handen in z'n zakken en kreeg je de opdracht om 50 meter verder achteruit de zijstraat in te rijden, terug te komen en je auto, ook weer achteruit rijdende, bij hem op de dam te zetten. Je kaart werd ter goedkeuring door hem getekend en klaar was Kees, theorie was er toen nog niet bij. Maar dit alles even terzijde.

Het betreffende Opeltje werd intens gebruikt, zowel voor bezorgen dan wel pleziertochtjes of wat dies meer zij. Er werd menig kilometer gereden en dat behoefde ook onderhoud. Doorsmeren, olie verversen etc. werd zuinigheidshalve wat in die tijd broodnodig was, bijgehouden door de vriend van onze zus die als automonteur werkzaam was bij zijn oom.

Gelukkig voor ons was hij als beginnend monteur al een goede en leergierige vakman, heeft als zodanig menig uurtje besteed om het "beestje " rijdende te houden. Banden moesten op den duur zowel buiten als van binnen gelapt worden. We waren vanwege roest door de bodem getrapt. Geen bezwaar, er werd door hem een geheel nieuwe bodem in gelast. enz.enz.

Zo bleef ons Opeltje het aardig doen, bleef er goed uitzien, zeker nadat een vriend die huisschilder was het geheel met de kwast opnieuw had opgeschilderd. Ook werd het van een nieuwe kap voorzien. Voor ons was hij weer nieuw.

Doch de tijd gaat door, ook voor een Opel uit '38. Na jaren van trouwe dienst ging hij naar een garagehouder die hem uit reclame oogpunt en als blikvanger in zijn showroom plaatste. Door onze zus is er bij haar 40 jarige bruiloft nog eenmaal een beroep op gedaan en werd hij uit "coulance" even uitgeleend.

We zij nu 70 jaar verder en wat denk je ??? Die zelfde Opel is nog te bewonderen in een garagebedrijf te Udenhout.

Zo zie je maar weer... een goed merk weet niet van wijken.

Zie bijgevoegde foto,

G.H. Tilburg