Frater Tranquillinus

  • Geboortedatum: 09-06-1921
  • Sterfdatum: 15-03-1995

Vanmorgen zag ik op deze site weer een verwijzing naar een verhaal vermeld staan over een frater. Er hoort op deze site evenwel nóg een frater bij en dat is ......

Met gebruikmaking van herinneringen van Bernard van Dijk, Tjeu Cleutjens, Henk van Mierlo en uiteraard van mezelf, allemaal oud-Theresianen, waag ik het er op om een hommage aan Frater Tranquillinus aan het GvT toe te voegen.

Frater Tranquillinus (Schalken), onze frater van de eerste klas van onze lagere school, de Pius X-school aan de Theresiastraat. We zijn het er allemaal over eens: dát was nog eens een goeie frater!

In 1941 werd hij aangesteld als jonge onderwijzer van de eerste klas, groep 3 zegt men tegenwoordig. In datzelfde jaar gingen ook Bernard en Tjeu voor het eerst naar de lagere school, na hun bewaarschooltijd. Een nieuw begin, voor alledrie. Frater Tranquillinis (wat een mooie naam eigenlijk) was op dat moment zelf amper 20 jaar oud. Hij was namelijk op 9 juni 1921 geboren in Vaals. Hij bloosde zelfs af en toe nog, herinnert zich Tjeu Cleutjens.

In 1944 kwam ikzelf bij hem "te zitten". Enkele maanden daarvoor was mijn moeder overleden en in mijn herinnering was hij de eerste buitenstaander die daar aandacht aan schonk. Hij troostte me als het nodig was en als tegenprestatie deed ik natuurlijk mijn uiterste best. Twee jaar lang was hij "mijn beste vriend", ook toen ik al in de tweede klas zat.

In 1946 kwam als een grote schok het bericht dat hij werd overgeplaatst naar Suriname. Bij zijn afscheid op school droeg hij al de witte fraterstoog, zoals alle missionarissen die gewoonlijk dragen. Nog vele jaren daarna, ik had immers van hem het schrijven geleerd, heb ik nog met hem gecorrespondeerd en elke keer kreeg ik van hem fotootjes terug van de kinderen van de klas waaraan hij toen les gaf; allemaal zwarte kindjes! Het maakte veel indruk op mij; het liefst zou ik hem hebben opgezocht. Ook van Tjeu Cleutjens vernam ik dat hij jaren later nog brieven met hem wisselde.

Toen Bernard van Dijk veertig jaar later voor zijn werk in Suriname moest zijn, herkende frater Tranquillinus hem meteen. Niet lang daarvoor had hij z'n 40-jarig onderwijs-jubileum gevierd en had daarnaast inmiddels een bijbaan als econoom van de Bisschop van Paramaribo. Ook als auteur van een boek over 300 jaar RK-geschiedenis in Suriname had hij zijn sporen verdiend.

Begin jaren negentig kwam hij, inmiddels gepensioneerd, terug naar Nederland. Zelf was ik hem intussen uit het oog verloren maar Bernard en Tjeu hebben hem nog opgezocht in het klooster in Den Bosch, waar hij toen verbleef. Ik vernam van Bernard dat hij toen heel emotioneel was en eigenlijk het liefst terug zou willen naar Suriname. Hij kon hier niet meer wennen, vertelde Tjeu; heel begrijpelijk.

Op 15 maart 1995 kwam hij te overlijden en werd begraven op het kloosterkerkhof van de fraters "op" Huize Steenwijk in Vught. Ik wist het niet maar Tjeu en Bernard wel. Zij zijn bij zijn begrafenis aanwezig geweest. Een hele sympathieke frater, daarover zijn we het allemaal roerend eens!

Louis Sparidans

Bijgaande foto van frater Tranquillinus heb ik in digitale vorm toegestuurd gekregen van Ad van Huijgevoort, eveneens een oud-Theresiaan. Bedankt Ad, alsook Bernard, Tjeu en Henk voor hun herinneringen!