Sjeklade !

• Datering van de gebeurtenis: 1944 - 1950

Zes jaar was ik. Ik herinner het me nog goed, Tilburg was pas bevrijd (oktober 1944) en voor de eerste keer proefde ik een stukske sjeklade (chocolade). Ik had het gekregen van een roodharige jonge soldaat die uit een militaire vrachtwagen stapte die voor ons huis stond geparkeerd.

Ik was er meteen mee naar binnen gehold, maar eigenlijk had ik het al voor de helft op voordat ik het kon laten zien. Zo groot was het stukske nou ook weer niet. Ik herinner me wel dat ik het héél erg lekker vond.

In de dagen daarna (we hoefden toch niet naar school) probeerde ik die roodharige soldaat nog eens te vinden maar helaas, het is me niet meer gelukt. Dus drentelde ik vaak verlegen rond, rondom alle andere trucks die in de straat stonden en leerde ik van andere kinderen dat je er gewoon om moest vrágen!

Maar lang niet alle soldaten hadden chocolade (of ze vonden die zelf té lekker) en dus kreeg ik ook wel eens een of twee sigaretten. Die gaf ik dan weer aan mijn op een na oudste broer, onze Ad, want die mocht al roken!

Pas een half jaar later, in mei 1945, kreeg ik bij gelegenheid van mijn Eerste Communie van een tante die vlakbij ons woonde (ons taant'Anna) twee héle repen chocolade, nog helemaal nieuw, in zilverpapier met een wikkel eromheen, helemaal voor mezelf alléén! Ik weet niet meer van welk merk maar ik denk dat het kwatta-repen waren, het bekendste merk in die jaren.

Nadien ging het "steeds beter" met de sjeklade. Sinterklaas "reej" chocolade-beestjes en (soms zelfs) chocolade-sigaretten. Ze leken nét echt, met een papiertje eromheen en een chocolade-mondstuk. En de paashaas bracht voortaan elk jaar óók een chocolade-ei, naast de gewone eieren.

Maar rond 1950 kwam weer een "nieuw klapstuk". Mijn oudste zus, ons Sjaan, was inmiddels getrouwd (met een commies) en was in Alphen gaan wonen. Dat lag vlak bij Baarle-Nassau (en nu waarschijnlijk nog) en in Baarle-Hertog kon je (als je tenminste frankskes had) witte chocolade kopen. WITTE chocolade, hoe was dat mogelijk? Misschien vond ik die zelfs nóg lekkerder!

Maar dat kon dan ook alléén in België!

Louis Sparidans