Strafwerk

Onze

Het was in de tijd dat de Duitsers in Den Besterd nogal wat schoolruimte hadden gevorderd, voor inkwartiering van zoveel mogelijk Moffen. Hoe dat precies was op de school weet ik niet meer, maar we zaten wel wat ongemakkelijk, provisorisch ondergebracht in klassen van de meisjesschool. Stel je voor ……..Wat daarvan het probleem was moet je me nou niet meer vragen, maar we vonden het stom!

Onze schooldirecteur, Frater Theotimus alias “den dirk”, was een man van vaste gewoonten en standaard-handelingen. Wie te laat kwam, kreeg opdracht om, ik geloof 25 strafregels te schrijven (ik mag niet…..enz.). Maar hij vergat nogal eens om het strafwerk op te eisen (hij werd ook een dagje ouder) en wij waren niet van de vlugsten bij het inleveren van het strafwerk. Zodoende hadden de prominente laatkomers (zoals deze jongen hier) nogal eens een voorraadje strafregels, dat altijd van pas kon komen !

Er was één stomme ezel die, toen de standaard straf werd uitgesproken, heel lullig meteen een voorraadje strafregels uit zijn broekzak haalde……..Niet goed, hij moest ze opnieuw schrijven. Ik ben benieuwd of die knaap in later jaren nog iets van zijn carrière terecht heeft gebracht.

In mijn leven heb ik ervaren dat kennis van een vast reactie-patroon bij de hoge pieten van grote waarde kan zijn voor een comfortabel overleven………..

Anton van de Wiel