Louis Sparidans
Het was 1956 en de TV in Nederland ‘bestond’ pas een paar jaar. Bijna niemand ‘onder de gewone mensen’ had al een tv-toestel, waardoor er eigenlijk alleen via de etalages van tv-handelaren naar toestellen kon worden gekeken.
Die stonden overdag echter altijd uit, want de uitzendingen in Nederland begonnen pas om acht uur ‘s avonds. Ook toen al met een journaal, zij het niet iedere dag. Het destijds (zogeheten) NTS-journaal was namelijk pas sinds begin 1956 ‘in de lucht’.
En buiten de enige Nederlandse zender was er in Tilburg alleen nog ‘d’n Belg’ te zien. Als je er tenminste een speciale antenne voor had! Maar ‘d’n Belg’ zond niet iedere dag uit.
Er bestond alleen nog zwart-wit televisie. De kleuren-tv kwam pas ruim tien jaar later voor het eerst op de markt en reclame-uitzendingen trouwens ook. Wel kon er overdag al naar een testbeeld worden gekeken. En dat deden heel veel mensen, vooral voordat de échte uitzending van acht-uur begon. Zie de afbeelding hiernaast.
Ik zat in 1956 nog ‘op Odulphus’ en prutste in mijn vrije tijd veel aan oude radio’s, die ik daarna weer verkocht.
Zo liep ik op een gegeven moment bij Nico van Helfteren in de Gasthuisstraat (hoek Lange Nieuwstraat) tegen een ingeruild tv-toestel aan met een beeldgrootte van 36 cm. Hij verkocht het me voor 200 gulden, een ‘vriendenprijsje’. Want de nieuwprijs bedroeg 425 gulden.
Een 43 cm-toestel kostte trouwens nieuw 750 gulden. Gigantische bedragen voor die tijd! Onze pa verdiende bijvoorbeeld in die jaren (bij ‘Lauwke Tod’) nog geen honderd gulden in de week. En dat, voor 48 uren hard werken!
Het ‘Van-Helfteren-toestel’ had een 36 cm beeldbuis van Philips en iedereen die denkt dat het (dus!) maar een klein toestelletje was, kijkt maar eens voor een vergelijkbaar 36 cm-toestel in die jaren naar de tweede afbeelding hiernaast. Een hele kast.
En zo ontstond er bij ons thuis in 1956 in de huiskamer ‘een ware revolutie’. Ik kom er nog wel eens op terug .....
Louis Sparidans
