Men schoene die hadde sins
tweeduuzendtien
ginne schoensmèèr,
ginnen borsel
of poetsdoek gezien.
Èn toen et zô rèègende
de liste daoge (docht ik):
Laot ik er mar es
en ketierke òn waoge.
Ik lèèf op enne nie
al te grôote voet
mar ik vèèn dègge goed
vur den dag koome moet.
De kleere (èn schoene)
maoke de man.
Dörrom moete ze poetse
nou èn dan.
De schoene diese
tiggesworreg draoge
hèbbe nog nôot
gin schoensmèèr gezien.
Die gòn asge ze
es enne keer wilt kèùsse
in den dreuger
èn int wasmesien.
De tèèd is sins men
jeugd veraanderd.
Iedere vergelèèking
die gao maank.
Ge moet er mar
meej leere lèève.
Daorveur zèèk nie te oud……
Goddaank.
---------------------PJM=============