Stadsmuseum Tilburg
“Ik vond het heerlijk om een paar uur lekker aan de slag te gaan.”
“Dit was wel een grote stap in de teken trauma verwerking.”
“Bijzonder hoe Hoi-Shan iedereen begeleidt naar een mooie print.”
“Fijn om elkaars ervaringen te mogen horen en delen. Het was echt een ochtendje weg.”
“Nooit gedacht dat ik dit zou maken.” (positief)
“Het was wel zwoegen maar de moeite waard.”
De workshop begon met een rondje voorstellen en vertellen over haar/zijn ervaring tijdens deze quarantainetijd. Bij de meeste mensen heeft deze periode erin gehakt. Bijvoorbeeld iemand die niet terug naar huis kan omdat haar land als onveilig staat aangegeven of iemand die een boek is gaan schrijven nadat zij haar baan als reisbegeleidster verloren was. Mensen zijn vaak onzeker over het tekenen en daarom is het fijn als je elkaar een beetje leert kennen.
Een aantal deelnemers hadden hun woord of beeld voorbereid. Het enige wat ik dan hoefde te doen was hier en daar een speldenprik te geven om de definitie of boodschap duidelijk krijgen. Met anderen moest ik echt gaan brainstormen. Ik probeerde de focus van de deelnemer te leggen op positieve ervaringen zonder het nare te ontkennen. Bijvoorbeeld iemand die een burn-out kreeg door thuis te zijn. Ze had het gevoel dat ze alle borden in de lucht moest houden. We hebben toen de nadruk gelegd op wat ze geleerd had. Dat er best een bordje op de grond mag vallen. Daar is het mooie woordje “schervengeluk” uit ontstaan. Er was ook een deelneemster die het woord “aankomen” koos omdat ze wat kilo’s aangekomen was. Het had een negatieve lading dus ik stimuleerde haar om verder te kijken naar een woord. Dat werd uiteindelijk “zoethouder”. Het meer snoepen was het letterlijk zoet houden van zichzelf. Iets wat ze gewoon op dat moment nodig had.
Voor de een was het woord een gevecht en voor de ander het maken van het beeld. Door middel van een collagetechniek en het werken met verschillende potloden kwamen er velen achter dat je best een illustratie kan maken zonder goed te zijn in tekenen.
Het inlijsten van hun eigen prenten maakte het helemaal af. Verbaasd keken ze dan wat ze hadden gemaakt in een paar uur tijd. Ze gaven aan dat ze er van genoten hadden en dat ze van te voren niet hadden verwacht dat het zo leuk zou zijn. De lessen liepen wel wat uit maar als je goed werk wilt maken kost het tijd en daar waren ze mee eens. Er waren heel wat kleine overwinningen en het was mooi om te zien dat ze trots waren op wat ze hadden gemaakt. Het waren waardevolle en fijne ochtenden.
* Deze tekst is geschreven door Hoi-Shan Mak. De tekeningen zijn gemaakt tijdens de vier workshops in het TijdLab, wat een samenwerking is van De Bibliotheek LocHal en Stadsmuseum Tilburg.
