Kostschool Pensionaat Sint Jozefzorg Berkel-Enschot

1952 tot en met 1954

De oproep om kloosterverhalen te vertellen in het kader van het Kloosterjaar 2021 zorgde ervoor dat Riet van der Waals-Schuermans haar herinneringen op papier zette. Riet zat in het pensionaat Sint Jozefzorg in Berkel-Enschot, tegenover de Willibrorduskerk in Berkel.

Jozefzorg Berkel (5).jpg

In 1922 bouwden de Dochters der Liefde van de Heilige Vincentius à Paulo (vliegkappen) aan de Sint Willibrordstraat een klooster. Al na een jaar namen de zusters van het Allerheiligst Hart van Jezus (zusters van Moerdijk) het klooster over. Zij verzorgden kleuteronderwijs voor meisjes en de huisvesting en verzorging van bejaarden. Op het zogeheten Sint Gerardusgesticht kwam een extra etage voor onder andere de huisvesting van meisjes van het pensionaat Sint Jozefzorg.

Riet beschrijft haar herinneringen: Met mijn 12 jaar naar de kostschool. Het was een leuke tijd. Ik vond het een mooi kloosters en leuke zusters. Boven was een slaapzaal  met eenpersoonsbedden. Netjes opgemaakt, wat we zelf moesten doen. toen er meer meisjes op de kostschool kwamen, werd de slaapzaal te klein. Vijfentwintig meisjes gingen daarom bij de zusters trappistinnen slapen, boven op zolder.

’s Morgens om 7.00 uur opstaan, wassen met een bakje water. Dan begon het eerste gebed op de knieen op de houten vloer. Nadat we ons aankleedden gingen we naar de kapel een pater uit Udenhout de (gezongen) mis deed, begeleid door twee misdienaars die ik nog goed ken, Ad Witlox en Rinie van Beurden.

Na de mis volgde het ontbijt. Wel eerst weer bidden met de rozenkrans. Vervolgens kreeg ieder vier sneetjes brood met zoet, jam of appelstroop. Vroeg ik een boterham met pindakaas, dan werd gezegd: ‘hier wordt gegeten, maar niet gevreten.’ Die uitspraak vergeet ik nooit. ’s Avonds kregen we levertraan, wat ik wel lekker vond.

We liepen naar school die om 8.30 uur begon. In de rij naar binnen, een voor een. Woensdagmiddag waren we vrij, maar dan moesten we sokken stoppen, breien of borduren. In de avonduren gingen we geregeld wandelen. Eenmaal per maand dan mocht je naar huis in het weekend. Of er kwam bezoek.

Ik heb goede herinneringen aan de kostschool. De meisjes die er waren, de vriendschappen die ik maakte en het leuke schoolreisje naar Rotterdam.

Het kloostercomplex, met erachter de H. Hartschool en omgeven door een omvangrijke tuin, werd in 1979 gesloopt.

Riet van der Waals-Schuermans

Alle rechten voorbehouden

Media