De kantine is het hart van de club

RKTVV - vanaf 1917

Ton Brenders, geboren in de Hasselt, is al ruim vijftig jaar lid van RKTVV. RKTVV zit wel een beetje in het bloed van de familie Brenders. Zijn vader bezoekt in zijn tijd alle thuiswedstrijden van de club, broer Ad is jarenlang keeper van het eerste elftal, Ton zelf keept in de B-selectie, zijn zoon is gaan keepen evenals de zoon van zijn zus. Zit RKTVV in het bloed, het keepen zit blijkbaar in de genen.

Ton Brenders

‘Ik ben in 1966 bij de club gekomen, als keeper van de B-jeugd. Hierna ben ik doorgestroomd naar de A-jeugd (zaterdag A1). Op zondag was ik reservekeeper bij de Brabantse. En na de jeugd speelde ik diverse seniorenteams waaronder het 4e en 5e team.
RKTVV had in de goede jaren een A- en B-selectie. De jongens van de A-selectie speelden in 1e en 2e elftal, de B-selectie was verdeeld over het 3e, 4e en 5e elftal. Vergis je niet, de B-selectie was van een vrij hoog niveau. We trainden twee keer per week, op dinsdag en donderdag, onder leiding van een gediplomeerde trainer. En we speelden tegen de tweede teams van andere clubs. Daarnaast keepte ik op zaterdag ook nog competitie in een café-elftal. Dat café ging in 1976 echter ook op zondag spelen en wilde mij graag als keeper. Ze hebben me overgehaald door de door mij al betaalde contributie aan RKTVV te vergoeden en bovendien een nieuw keeperstenue te geven.’

Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 1978 keert Ton terug op het door hem vertrouwde nest. ‘In 1984 ben ik gestopt. Midden in het seizoen. Het was voor mij steeds moeilijker te herstellen van twee trainingen en een wedstrijd per week.’

Assistent-elftalleider en meer
Ton stopt met keepen maar gaat niet weg bij RKTVV. Het is er gezellig, zeker tijdens de ‘derde helft’. Die speelt zich af in de kantine, na de wedstrijd. En vergeet de clubavonden niet op donderdagavond, na de laatste training voor de wedstrijden in het weekend. Je kunt wel zeggen dat de kantine het hart van de club is. Daar ontstaat het clubgevoel.

Vijfde elftal
‘Ik ben toen ik was gestopt met keepen meteen begonnen als assistent-elftalleider bij Jo van Gerwen, elftalleider van mijn eigen elftal, het vijfde. Daarna doorgestroomd naar elftalleider en dat ben ik altijd gebleven. Daarnaast heb ik gedurende de jaren vele andere leidende en ondersteunende functies vervuld. Ik heb de jonge keepers (F’jes) getraind, was scheidsrechter, zat in de kascontrolecommissie, ben tijdelijk penningmeester geweest, secretaris, barmedewerker en kantinebeheerder.’

Hoewel hij nog steeds verknocht is aan de club besluit Ton in 2017 te stoppen. ‘Ik vond het 100-jarig bestaan van RKTVV een mooi moment om te stoppen. Maar toch is me dat niet gelukt. In 2017 vond de fusie plaats tussen NOAD, LONGA en RKTVV. Mijn vijfde elftal ging in zijn geheel over naar FC Tilburg. Dan kon ik als elftalleider toch niet achterblijven, niet stoppen. Ik heb er dus nog één jaar aan vastgeplakt en ben zo 38 jaar leider geweest van het vijfde elftal.’

‘Tijdens de fusiebesprekingen voor FC Tilburg zat ik in de werkgroep ‘kantine’. Er gingen drie kantines samen, dat vergt veel tijd en energie. Nieuwe contracten afsluiten, nieuw barpersoneel aannemen, de oude (LONGA)kantine herinrichten. Er was veel te doen. Na de fusie ben ik, naast elftalleider, ook nog een jaar kantinebeheerder geweest bij FC Tilburg om de kantine op te starten. Dus uiteindelijk ben ik niet in 2017 gestopt, maar een jaar later. En ben ik nu alleen nog supporter!’