“Een vrijgevochten bende op Stanislaus”

Het onderwijs in de jaren 70 en 80 was in Tilburg heel divers maar wel lekker overzichtelijk. Kom daar in deze tijd nog maar eens om. Van lagere (nu basis)school via lager beroepsonderwijs (LTS, LEAO) tot aan de KUB. Voor iedere Tilburger was er wel een vorm van "passend" onderwijs. Naast grote onderwijsinstellingen als het Paulus, Odulphus en Theresia lyceum (de laatste twee bestaan nog steeds) waren er kleinere middelbare scholen in bijna iedere wijk. Deze kleinschalige scholen waren gemoedelijk, de leraren en de leerlingen kende elkaar nog. Ondergaan in de menigte was er niet bij. Stephanus, Angela, Norbertus Mavo om er maar eens enkele te noemen. Na de MAVO ging je naar een middelbare beroepsopleiding of alsnog naar de HAVO om je toegangsbewijs naar het HBO te halen.

Komend vanaf de Norbertus Mavo  was de overstap naar Stanislaus (HAVO-TOP) een grote stap. Deze HAVO-TOP (4^e en 5^e jaar) was onderdeel van de Pedagogische Academie (de lerarenopleiding). En dat was goed te merken. Vrijheid blijheid leek wel het adagium! “Jonge lui, je ziet maar”. Kort samengevat een "vrijgevochten bende". Alles leek mogelijk op deze school waar de leerlingen hun eigen snoepwinkeltje dreven.

Als gevolg van de grote vrijheid bleef ik dan ook gelijk in de vierde zitten. We zaten namelijk meer in de grote aula te kaarten dan dat we lessen volgden. Ik herinner me de drankenautomaat waar je voor een kwartje een beker warme chocolademelk of koffie uit kon halen. Maar dat kon ook gratis ontdekte wij. Gewoon aan één kant optillen en terug laten vallen. Tijdens deze periode op school maakte je vrienden voor het leven. Samen met nog wat andere klasgenoten hebben we heel wat potjes "klapzwik" en toepen gespeeld terwijl we eigenlijk lessen zouden moeten volgen. En natuurlijk werd er volop gerookt in de aula. Ik weet nog goed dat de aula een heel hoog plafond had dat vol hing met omhoog gegooide rolletjes van vloeitjes.

Stanislaus had een bont gezelschap aan docenten. Variërend van “de Geestelijken” als Zuster Jongerius tot aan Uncle Charles, onze docent Engels altijd met een Engels bolhoedje op zijn hoofd. Maar ook meneer Snoeren die ons Biologie doceerde. Wat kon deze man boeiend vertellen over schijnbaar saaie onderwerpen als bijvoorbeeld Malaria. Onze docent Nederlands herinner ik me als een behoorlijk excentrieke man. Tijdens mijn mondeling examen Nederlands had hij een tamme rat op zijn schouder!

Berucht en beroemd waren de schoolfeesten en Dies-vieringen. En dan dat gebouw. Kruip door….. sluipdoor met een "geheime gang" van de fietsenkelder naar het biologielokaal. Imposante trappenhuizen, krakende vloeren. Hoge plafonds! En op zolder achter slot en grendel nog de slaapzalen van het voormalige jongensinternaat. Dat kon je door het sleutelgat alleen zien! En achter in de tuin stond dan nog zo 'n gebouw!

De gebouwen aan het Fraterstraatje zijn halverwege de jaren 80 gesloopt. Ongeveer op deze plek in de spoorzone aan de Burgemeester Brokxlaan staat nu het verzorgingshuis Joannes Zwijsen. Enorm jammer want wat hadden die gebouwen mooi gepast in de huidige spoorzone. Het onderwijs experimenteerde er in de jaren daarna lustig op los. Via de middenschool tot aan de huidige structuur met megagrote onderwijsinstellingen als bijvoorbeeld het ROC. Wat mooi om dan in ons huidige tijdsbeeld te zien dat er weer behoefte is aan die ouderwetse kleinschaligheid. Het succes van bijvoorbeeld de Jozef Mavo bewijst dat maar eens te meer. Nee vroeger was zeker niet alles beter maar wat ben ik blij dat ik eind jaren 70, begin jaren 80 op het voortgezet onderwijs zat! 

Copyright: het is niet toegestaan deze foto's zonder toestemming elders te publiceren