Piet van Beers
JAN LÒT DE MOED NIE ZAKKE.
Jan Jaanse zeej" Ik stòp er meej".
"Ik vèèn der niks mir aon.
Al wètter dees jaor mis kon gaon..
dè is ok misgegaon.
Irst braak ik meej diejen harde wènd,
de rèùte van men kas.
Pas laoter mèrkte ik dè ok,
men dak ònt lèkke was.
De keele èn spinòzie waare,
himmol opgevreete.
Èn ok de peule èn de èrte,
kan ik wèl vergeete.
Den bloesem van mene pruimenbôom,
die is gelèèk bevroore.
Et was te nat..et was te koud...
tkan mèèn nie mir bekoore.
Jan Jaanse doe wèl nèt of hij,
de moed heej laote zakke.....
Mar....Jan die is al jarenlang,
òn onzen tèùn gebakke.
Èn...durrom zal Jan Jaanse strak,
òp tèèd zen paacht betaole.
Ènt volgend jaor, wir vollòp van,
zene VOLKSTÈÙN afhaole.
=========PJM======
JAN LAAT DE MOED NIET ZAKKEN.
Jan Jansen zegt" Ik stop er mee".
"Ik vind der niks meer aan.
Al wat er dit jaar mis kon gaan..
dat is ook misgegaan.
Eerst brak ik met die harde wind
de ruiten van mijn kas.
Pas later merkte ik dat ook
mijn dak aan het lekken was.
De kelen en spinazie waren
helemaal opgevreten.
En ook de peulen en de erwten
kan ik wel vergeten.
Den bloesem van mijn pruimenboom
die is gelijk bevroren.
't Was te nat..'t was te koud...
't Kan mij niet meer bekoren.
Jan Jansen doet wel net of hij
de moed heeft laten zakken.....
Maar....Jan die is al jarenlang
aan onze tuin gebakken.
En...daarom zal Jan Jansen straks
op tijd z'n pacht betalen.
En 't volgend jaar, weer vol op van
zijne VOLKSTUIN afhalen.
=========PJM======