OP BEZOEK IN DE BIJSTERSTEDE.
Ik zò Joozee es op gòn zuuke
( want dè was alwir èfkes geleede)
Ze was vanèùt et ziekenhèùs
ònt loozjeere in “De Bijsterstede.”
Irst moes ik òn de balie vraoge:
(Weet u waar mevrouw Mayvis zit?)
Ik koom daor òk nie alle daoge
zô dègge dan de wèg nie wit.
“Kijk eerst even in de kantine
hier om de hoek…die grote zaal.
Die wordt gebruikt voor recreati
het middag en het avondmaal.”
Ik ha prèès…..Joozee zaat daor te schafte
meej unne puuzel öt de kraant.
Ze heej me koffie òngebooje
èn….ok ’n kusje èn ’n haand.
We hèbbe saome wel ’n uurke
gevuld meej saawel èn geklèts.
Dè kan ik hier nie naovertèlle.
Dè doeme òp z’n aawerwèts.
Ik blaos naa (op men vierèntaageteg)
nòg aoreg men pertijke meej.
Mar……kan ik strak nie mir ” öt de voete”
Dan koom ik nor ”DE BIJSTERSTEE.”
Op bezoek in de Bijsterstede.
Ik zou Josèè eens op gaan zoeken
want dat was al weer even geleden.
Zij was van uit het ziekenhuis
aan het logeren in “DE BIJSTERSTEDE.”
Eerst moest ik aan de Balie vragen:
Weet u waar mevrouw Majvis zit.?
Ik kom daar ook niet alle dagen
zodat ge dan de weg niet weet.
“Kijk eerst even in de kantine
hier om de hoek…die grote zaal.
Die wordt gebruikt voor recreatie
het middag en het avondmaal.”
Ik had prijs, Josèè zat daar te schaften
met een grote puzzel uit de krant.
Ze heeft me koffie aangeboden
en ook een kusje en een hand.
W e hebben samen wel een uurtje
gevuld met wauwel en geklets.
Dat kan ik hier niet navertellen.
Dat doen we op zijn ouderwets.
Ik blaas nu op mijn vier en tachtig
nog aardig mijn partijtje mee.
Maar kan ik straks niet mee
“uit de voeten”dan kom ik ook naar
“DE BIJSTERSTEE”