- Datering van de gebeurtenis: Eind jaren veertig (20e eeuw)
'Ons Heer' op de fiets! Wat jammer, dat ik er nergens een foto van kan vinden maar misschien is er ook nooit een foto van gemaakt.Toch kwam het fenomeen in mijn jongensjaren praktisch elke dag voor: de pastoor of een van 'zijn' kapelaans met een stola om, op de fiets, met één hand aan het stuur en de andere hand op de borst, want daaronder zat 'Ons Heer', in zijn binnenzak.
'Ons Heer', een gewijde hostie op de fiets, op weg naar ............ een zieke of een bejaarde in onze parochie (Theresia), die zelf niet meer naar de mis kon gaan en dus ook niet 'te communie'. Dan kwam 'Ons Heer' naar je toe !
Ik heb het vele malen gezien, ik was toen nog 'een goed katholiek menneke' van een jaar of acht/negen, te voet op weg naar school (de Pius X - school), na zelf eerst de kindermis van half acht te hebben bezocht. Je mocht het niet negeren!
Als het kon moest je, onder het voorbijgaan, even knielen en een kruis slaan. Ik heb meermaals volwassen vrouwen in de regen in een plas water zien knielen, zó waren ze onder de indruk en vonden ze dat ze niet even mochten wachten tot er een drogere plek kwam.
Eén keer, kan ik me herinneren, heb ik gezien dat de pastoor, als zodanig, te voet op weg was richting Wilhelminapark, vergezeld door twee misdienaars waarvan er een een 'flambouw' droeg en de ander een luide rinkelbel. Een flambouw is een stok waaraan bovenaan een wiebelende lantaarn is bevestigd, voor het in balans blijven. In de lantaarn brandde dan een kaars.
Waarschijnlijk was de pastoor toen op weg naar een zieke fabrikant of diens vrouw, waarvan er enkelen aan het Wilhelminapark woonden. Ja, verschil moest er uiteraard zijn!
Wat een tijd ........ en we dachten nog wel, dat die nooit voorbij zou gaan.
Louis Sparidans
Bijgaand een foto van een oude monstrans, in bezit van de Heikese kerk. Via een monstrans werd ook 'Ons Heer' uitgestald, zoals dat werd genoemd, o.a. tijdens 'het Lof' op zondagmiddag (fotocollectie RHC-Tilburg)