Aubade aan de fam. Simons

  • Datering van de gebeurtenis: 14 mei 1945

(Bijna) vergeten heldendaad deel 2

Nadat 5 mei 1945 het hele land is bevrijd, wordt er hard geprobeerd om alles weer zijn normale gang te laten gaan. Op 9 Mei is er een nationale feestdag geweest waarbij een groot aantal verenigingen en muziekkorpsen weer opnieuw actief zijn geworden en aan een groot defilé op het Koningsplein hebben deelgenomen. Tot grote vreugde van de bevolking verschijnt zelfs prinses Juliana op het bordes van het Paleis-Raadhuis om het defilé mee af te nemen.
De harmonieën zijn weer zover dat ze voldoende muziekinstrumenten hebben om uit te rukken. Dat geldt ook voor de Korvelse harmonie L’Echo des Montagnes en een van de eerste officiële handelingen is het uitbrengen van een muzikale hulde aan vader er zoon Simons voor hun huis aan de Korvelseweg.

De buurtcommissie heeft de koppen bij elkaar gestoken en overhandigt de familie een heus radiotoestel en nog enkele andere cadeaus. Onderstaand krantenartikel geeft in het kort de gebeurtenissen weer rondom de huldiging en het verloop van de “overval” in januari 1944. Helaas ontbreken enkele zinnen in het verslag door te rigoureus afknippen van de randen van de krant, maar u zult ongetwijfeld de sfeer proeven.

Nieuwsblad van het Zuiden van maandag 14 mei 1945.

Gistermiddag om 5 uur bracht de Korvelse harmonie LÉCHO des Montagnes een muzikale hulde aan de fam, Simons Korvelseweg 199. Vader Simons is zaterdagavond laat terug gekomen ; de buren staken de hoofden bijeen en het resultaat was dat de buurtcommissie, Mevr. v. Heeswijk- Vorsselaars en de heren Dr. Ir. H. Diepen en Frans Beckers gisterenmiddag

aan vader en zoon Simons konden aanbieden, een Tungsram radiotoestel (met een extra bijdrage van den heer Singer van Radium) een geschenk onder couvert en een extraatje voor vader Simons.

De voorzitter van de Harmonie de heer van Doorn sprak de familie Simons toe, die thans weer verenigd is (een der zoons, die ook gearresteerd en naar Duitsland gevoerd was, is op weg naar huis).

Huub Simons is de ambtenaar ter gemeentesecretarie die in januari van 't vorig jaar als hoofddader van 'n geraffineerd opgezet en voorbereid complot, uit de kluis ten gemeentehuize een groot aantal stamkaarten, zegels en andere voor de onderduikers en de illegale beweging belangrijke stukken lichtte. De overval slaagde volkomen, de stukken kwamen ter bestemder

plaatse en de dader, Huub Simons ontsnapte. De enscenering en de uitvoering waren zoodanig dat wij te geschikter tijd onze lezers de humoristische zijde van deze oorlogsepisode niet

zullen onthouden. Helaas, al ontkwam Huub Simons, gelukkig, over zijn lot,…………gen bestond geen ogenblik twijfel.

De door het bespottelijke figuur dat men hem had laten slaan, razend geworden majoor van politie Boersma en zijn satelliet
Gerrits, grepen al wie maar ooit met Huub Simons in aanraking was geweest. Zoo werden zijn vader, zijn broer, zijn verloofde en zijn vrienden in de gevangenis te Haaren opgesloten en over het lot van velen van hen verkeert men nog in het onzekere, zodat de tragische gevolgen van den overval nog niet zijn te overzien.

Doch voor de fam. Simons is het leed nu geleden, vader Simons ziet er goed uit, beter dan verleden jaar om deze tijd toen hij met ons op de binnenplaats van Haaren zijn dagelijkse halfuurtje lucht nam.

Hij is 31 aug. van Haaren naar Utrecht overgebracht en zou 7 september naar Duitsland op transport worden gesteld toen hij werd ontslagen en bij een familie te Bilthoven het ogenblik kon afwachten, dat hij naar huis kon terugkeren.
De buren hebben hem hartelijk verwe
lkomd en tevens Huub gehuldigd voor zijn kranig en zelfopofferend gedrag.

Na de muzikale hulde werd een driewerf daverend hoera uitgebracht op Huub en zijn vader. Daarna kwamen allen de familie de hand drukken voorop de pastoor en de kapelaans van de……………….van Haaren, kapelaan Verhagen.

De Buren hebben in het afgelopen jaar meegeleefd met het leed van de familie; zij deelden niet minder in de onbeschrijfelijke vreugde van de hereniging.

Na de oorlog krijgt deze Tilburgse actie een hoge plaats op de erelijst van ondergrondse daden in Nederland.

Verzetsleider Van Zanten uit Soest en de tot het Tilburgse politiekorps behorende A. van Beek sterven in december 1944 bij Apeldoorn voor een Duits vuurpeloton. Sedert februari 1944 werd van Zanten’s verzetsgroep door verraad geteisterd.

Wim Berkelmans, de al eerder ondergedoken ambtenaar van het Tilburgse Bevolkingsregister, valt helaas ook in handen van de Sicherheitsdienst. Hij wordt op 26 mei 1944 samen met 13 andere verzetsstrijders, in de Loonse en Drunense Duinen gefusilleerd. Hoewel er na de oorlog intensief naar hun lichamen is gezocht, zijn die nooit gevonden.

In het Brabants Dagblad van 5 maart 2010, verschijnt een oproep van mij aan de nabestaanden van de inmiddels overleden heer Simons.
Ik heb uit het (zeer prettige) contact dat ik met de kinderen van Dhr. Simons had, begrepen dat zij geen verdere publiciteit aan deze zaak wilde geven.
Het standpunt van hun vader was “Het is je plicht om anderen te helpen en daarmee is de kous af” Zij willen dat in ere houden. Ook willen zij moeder beschermen tegen het opnieuw oprakelen van de oorlogsgeschiedenis. Ik heb daar alle begrip voor en wil dat graag respecteren.

Een echte held schreeuwt dat niet van de daken, maar wat mij betreft alsnog mijn petje af voor de manier waarop Huub Simons een groot aantal onderduikers heeft geholpen de oorlog door te komen.

Henk van Mierlo

Nuenen

Ik dank allen die gereageerd hebben op het artikel in het Brabants Dagblad van 5 maart 2010 en mij met hun adviezen en geheugen ondersteund hebben.

Bronnen:

Het Nieuwsblad van het Zuiden 14 mei 1945
Tilburg 1940-1945, Jaren van verduistering door Frans Janse en Ronald Peeters

Foto’s BeeldOnLine RAT Tilburg

Media