De levensgevaarlijke Loonseweg

  • Datering van de gebeurtenis: Oktober 1944
In de oorlogsjaren werden door veel mensen hongertochten ondernomen; ook door Tilburgers,
ofschoon van echte honger daar nog geen sprake was.
Enige aanvulling op het karige rantsoen was echter zeer gewenst.
Meestal ging dat allemaal nogal goed ofschoon een tocht op en neer van Tilburg naar Nieuwkuijk - die ik zelf ooit te voet gemaakt heb - uitermate vermoeiend was.
In de herfst van 1944 toen de bevrijdingslegers al in België waren kwam daar verandering in.
Voortaan vlogen er voortdurend ‘Engelse' vliegtuigen boven de Loonseweg, die vaak schoten op mensen, die met hun karretje voedsel op weg naar huis waren.
De vliegtuigen - Spitfires - vlogen laag genoeg om te zien of het militair of burger vervoer betrof.
Dat zij toch op burgers schoten was dus misdadig. Het dilemma of hij of ik gold hier niet. Er ging van de burgers immers geen dreiging uit.
Op 20 oktober 1944 kwam op deze manier om het leven Wilhelmus Meijs, wonende in het zeer eenvoudige huisje Hoefstaat 216 , Tilburg.
Hij liep met een trekband om de schouders tussen de berries (burries) van een zogenaamde stootkar en kon daarom niet op tijd wegkomen.
Dit was een uitermate tragisch gebeuren omdat Willem weduwnaar was en twee kleine jongens had, die nu dus volle wezen waren geworden.
Misschien kan een van deze kinderen vertellen hoe het verder met hen gegaan is.