Frans Kense
- Datering van de gebeurtenis: 1850-1970
Van zijn zoon Joannes Hubertus Melis (1853-1923) met roepnaam Hubert, vinden we de oudste advertentie in een krant van 1887, met als startdatum 1851 van de winkel, afb. 1.
Het nummer van het pand was toen nummer 28, nu Heuvelstraat 82.
Verder is curieus aan de advertentie dat deze winkel ruim honderd jaar lang als Hubert Meelis werd vermeld, dus wel met dubbel-ee. Mogelijk dat die naam zo wat exclusiever over kwam.
Daarnaast de vermelding ‘in 't Hert'. De kenmerkende hertenkop aan de winkelgevel, komen we ook tegen op een oud briefhoofd, afb. 2, RAT-60684.
Om verwarring te voorkomen met de andere Meelis-manufacturenzaak, verderop in de Heuvelstraat, sprak men daarom over ‘Hubert Meelis in ‘t Hert'.
Afbeelding 3 (RAT-21731) toont dit winkelpand met die vermelding boven de deur ‘IN 'T HERT' en daarboven de hertenkop.
Op vrijdag 21 februari 1930 werd het volledig herbouwde pand, Heuvelstraat 82, geopend. Wel blijft de hertenkop op de gevel (afb. 4, RAT-21732).
Het werd een royaal warenhuis van vier verdiepingen voor textiel en aanverwante producten. Afbeelding 5 (RAT-40244) geeft een beeld van de begane grond en afbeelding 6 van het assortiment.
Naast de winkel, Heuvelstraat 82, waar Hubert ook woonde, kocht men in 1899 op Telephoonstraat 13 een magazijn. Nu is die locatie beter bekend als het voormalige poppenmuseum, (afb. 7, RAT-33132).
In 1917 kon men daar, bij de Meelis manufacturen-groothandel terecht voor de grotere aankopen tegen 'onnavolgbaar lage prijzen', afb. 8.
Hubert Melis is in 1923 kinderloos gestorven, maar de firma Meelis is tot de zeventiger jaren, met hertenkop als N.V. blijven bestaan in de Heuvelstraat en de groothandel in de Telefoonstraat tot de in de jaren vijftig.
Dat Hubert een typische zakenman was, blijkt uit de vermelding dat hij er slag van had om klanten te trekken.
‘De boerinnen die uit de wijde omgeving die in 'Het Hert' kwamen inkopen, kregen er koffie bij hun brood en een zoet borreltje ‘om eens uit te praten''.
Met een zoet borreltje zal een brandewijntje met suiker zijn bedoeld.
Recent, bij de restauratie van de voorgevel in oude stijl van het latere poppenmuseum, Telefoonstraat 13, kwam nog iets van de originele benaming ‘manufacturen' uit de Meelis-tijd te voorschijn, afb. 9.
Dat zowel de winkel, het interieur en het magazijn in het verre verleden er anders uit zag dan op de voorgaande foto's, toont een oud glas-in-loodraam, (afb. 10, RAT-21728).
