Eete meej stökskes.
Lang nie iederêen die kan er
meej stökskes eete
bij de “Japanner”.
Mar….menne schoonzôon zeej:
Dè gao’k oe leere.
Ge moet dè es
enne keer prebeere.
Èn…. in plòts van “harde aaje”
ginge wij meej Paose meej ons baaje
nòr en “Japans” restoraant
èrges òn de Piushaove,
òn de waoterkaant.
Anne èn ons Lieske waare
op die plòts al meer gewist
èn wè (volges hum)
et lèkkkerstesmòkte
dè wies hij toch wèl et bist.
Hil we Japanse lèkkernije
hè’k ( meej stökskes)
nòr binne laote glije.
Der zaat wèl en illestiekske aon.
Aanders was et nie gegaon.
Twee uur laoter ginge we saome
(want we aate nie zo vlug)
hêel voldaon
(èn en bietje òngeschoote
saomewir nòr hèùs terug.
DAOr GAO’K ZEEKER
NOG ES TRUG.---pjm---