Van Tèùn veraandere is ok nie alles....

Van Tèùn veraandere is ok nie alles....

 

Tienus Môone ha en töntje,

ruggelings òn mèènen hòf.

Tienus zaajde daor sevooie,

slaoj èn kôol èn brussels lòf.

 

Tienus was al ènkele jaore,

(hêel verstaandig) , in de VUT.

Mar...om wèrkelôos rond te lôope,

vond ie ok van wèènig nut.

 

Tienus Môone ha en wèfke,

zèg mar gerust, en lillek wèèf.

Èn ast tèùs al wir es botste,

vatte Tienus schuup èn rèèf.

 

Tienus Môone zaagde daogluks,

Tienus was ene goeje meens.

Klötte er wè  op zen töntje,

kuierde es hèrs èn geens.

 

Tienus Môone zaajde bontjes,

ènde Mèèrt....begin April.

Mar...hij laas ok nôot et kraantje,

èn de stukskes van" De Sil".

 

Tienus zaajde zo-ast ötkwaam.

Soms op reegels..soms op bèd.

Zen sjalòtte èn zen jöntjes,

hattie op dere kòp gezèt.

 

Ik zeej dan wèl es teege Tienus,

zèg...wè hèdde daor naa staon???

"Oh...dè zèn men Leuwebèkke".

Mar, ik zaag et vur onkrèùd aon.

 

Tienus Môone heej int vurjaor,

hil de tèùn nog volgezèt.

Toen begossie èèrg te sukkele

èn laag weekelang te bèd.

 

Naa...leej Tienus, stèèf èn rustig,

èrges op enen aanderen hòf.........

Op zenen aawe tèùn daor groeje:

slaoi en praai èn brussels lof.

 

Van Tuin veranderen is ook niet alles....

 

Tinus Moonen had ’n tuintje,

ruggelings aan mijne hof.

Tinus zaaide daar savoijen,

sla en kool en brussels lof.

 

Tinus was al enkele jaren

( heel verstandig,) in de VUT.

Maar...om werkeloos rond te lopen,

vond ie ook van weinig nut.

 

Tinus Moonen had 'n wijfke,

zeg maar gerust, 'n lelijk wijf.

En als het thuis al weer eens botste

pakte Tinus schop en rijf. (hark)

 

Tinus Moonen zag je dagelijks

Tinus was ene goeie meens. (mens)

Kloote er wat op z’n tuintje,

kuierde eens hèrs en geens.

 

Tinus Moonen zaaide boontjes

einde Maart....begin April.

Maar...hij las ook nooit ’t krantje

en de stukjes van" De Sil".(voorlichter)

 

Tinus zaaide zo-alst uitkwam.

Soms op regels..soms op bed.

Z'n sjalotten en z’n uitjes

had hij op hun kop gezet.

 

Ik zei dan wel eens tegen Tinus:

“zeg...wat heb je daar nu staan???”

"Oh...dat zijn m'n leeuwenbekken".

Maar, ik zag 't voor onkruid aan.

 

Tinus Moonen heeft in´t voorjaar

heel zijn tuin nog volgezet.

Toen begon ie erg te sukkelen

en lag wekenlang te bed.

 

Nu...ligt Tinus, stijf en rustig

ergens op een andere hof.........

Op zijn oude tuin daar groeien...

worteltjes en brussels lof.