Prof. Cobbenhagenlaan

Corry van Berkel

Ze heeft een meer dan zestigjarige relatie met De Reit en woont er nu nog nog altijd met veel plezier. Over de eerste winkel van De Reit, de wijk die volgens Corry altijd wat achtergesteld is gebleven

1.jpg

Door: Berry van Oudheusden

 

Corry was 21 jaar en werkte in een VéGe-winkel de wijk Hoefstraat, toen de eigenaar van die zaak haar tipte dat een concerngenoot uit ‘t Zand iemand zocht voor een buurtwinkel in De Reit. ‘Meneer Stappaerts heette hij. Hij had een tot winkel omgebouwde autobus. In De Reit was nog niks dus hij dacht daar wel wat te kunnen verdienen. Die bus kwam in de Abdij van Bernestraat te staan. Ik werd meteen cheffin en verdiende dus meer. Er waren nog twee meisjes, Toos en Wilhelmien. We runden die winkel met zijn drieën.’

 

De buswinkel startte in 1961, in een wijk in opbouw. ‘Onze klanten waren allemaal hardwerkende mensen, met veel kleine kinderen. De Westermarkt was er ook nog niet, dus wij kwamen als een lotje uit de loterij. We hadden alles: kruidenierswaren, verse groenten, vleeswaren, kaas, eieren, limonade… We waren elke weekdag geopend, van half negen tot zes. Ik maakte ook de lijstjes voor wat de volgende dag nodig hadden. Het was echt pionieren.’ Dit pionieren zou voor Corry uiteindelijk drie jaar duren.

 

‘Ik woonde toen in de Capucijnenstraat en fietste naar de winkel in De Reit. Elke keer dacht ik: daar zou ik best willen wonen. Wij hadden in de winkel een telefoon, de meeste mensen in die buurt niet. Dus als iemand de huisarts nodig had dan ging ik die bellen. Ik kende al die nummers uit mijn hoofd.’ Eind 1963 stopte de buswinkel omdat er een buurtwinkel in de Abdij van Averbodestraat kwam. De vergunning van Stappaerts werd ingetrokken. Tja, we bezetten vier of vijf parkeerplaatsen met dat ding.’

 

Corry trouwde in 1965 met broodbezorger Piet, met wie ze vanaf 1964 een zelfstandige VéGé-bus had in het Wandelbos. Die zaak stopte in 1966. ‘In dat jaar verhuisden we van een bovenwoning in de Schiphollaan naar deze flat in de Professor Cobbenhagenlaan. Dat was fijn. Een eigen wc, een douche, we hadden in één keer ruimte. Vroeger zagen we van hieruit het Mariaziekenhuis. Nu ligt hier dat park, maar toen was het een grasveld.’ Het echtpaar Van Berkel kreeg twee kinderen, zoon John en dochter Nicole. ‘Ze zaten op de Sint Maartenschool. Daar heb ik nog zes jaar in de oudercommissie gezeten. Er waren hier heel veel kinderen. De ouders brachten ze om de beurt naar school.’

 

Corry vertelt dat de buurt erg is veranderd. Dat er door de komst van ‘buitenlanders’ en studenten veel minder onderling contact is. ‘Die hebben toch meer hun eigen wereld. In die vroegere jaren was er meer saamhorigheid.’ Corry en Piet gaan regelmatig eten of een wijntje drinken bij zorgcentrum Zonnehof. Corry is ook alweer tien jaar actief binnen de KBO, afdeling De Reit. ‘We wonen hier nog steeds met heel veel plezier. Tja, al 56 jaar. Zolang wij met zijn tweeën de dingen nog kunnen doen, blijven we hier. Toch Piet?’

 

Foto 1: Meneer Stappaerts knielend, Corry achter de snijmachine, daarachter Wilhelmien

Foto 2: Rechts Corry, links Wilhelmien in deuropening winkelbus

Foto 3: Corry achter de kassa

Foto 4: Kleuterschool Sint Maarten anno 1974. Nicole van Berkel staat uiterst rechts met gestreept truitje

Foto 5: Beatrix mavo in 1984. Nicole staat op achterste rij, derde van rechts

 

* Alle foto’s: collectie Corry en Piet van Berkel

* Dit verhaal kwam tot stand in het kader van het evenement De Reit (Stichting Straat 2023)

 

Media