Geert van Nunen
Fèèftig jaor Bietelmeziek
Tôntje Nôot dieregeert
Saorszjunts Pèppers Loonelullie Haorklups Bent.
“Daomes en hêere, unne goeje mèèrege. Fèèn dè gullie d’r wir zèèd.”
“Ôk goeje mèèrege Toontje”, antwoord ‘t-orkest, "Wij zèèn ôk hil blij dè gij d’r ôk wir zèèd."
“Kloose jôôr aajs end lissun kèèrfoelie en gèère de bietels op oewe standaart zette” zeej tie.”
”It woont bie long” zeej tie meej zunne wèrreme “Rubbersool”stem.
Nao unne hôop geroezemoes koome we d’r aagter dè’t over de nuuwe meziek gao die pas geleeje öötgedêeld is.
“Saorszjunts Pèppers Loonelullie Haorklups Bent” hiet ut stuk dè gerippetêerd gao worre.
“Help, Hoonie doont” zeej René teege z’n vraaw Anieta as ze hum plaogt meej
“Yes” Saorszjunt Pèpper. Heur Renééke is aolmoost “Sikstie-fôr” en Anita noemt hum plaogerig “De Foel aon de hil.
Anita speult de klaorienèt en ze heej dè nummer thöös ingestuudêerd en ze vuult d'’èège “Eejt dééjs a wiek” zô “Frie as a burd.”
D’r word in hööze Gliesandoo trouwes hard gewèrrekt.
René schööft zôo naow en dan en trômboonêert de schôon akkoorde van dees nummer saome meej die van’t zwaor koper ôn mekaare.
Dieriegènt Toon Notenboom; Vur de miste: “Tôntje Nôot”, stao klaor en telt af
“Wan, Too, Srie, Fôr.” end thère it goos.
“STOP”! Meej unne forse stemverheffing roept Toon ‘torkest tot de orde.
“Gullie denkt dees zôo ööt oewe mouw te kunne schudde” “Dees akseptêer ik nie”
“We schudde wel ôn de Nootebôom, Tôntje”, antwoordde ‘n grappig orkestlid, netuurlek was dè unne trompettist. “Dan valle ze metêen op de goeje plek”.
D’n êerste grap van vedaag was geboore.
“As we inzette”, zee’tie, doen we dè saome en zellefs tegelèèkertèèd.
Dè geldt dus vur iedereen”. ”Èverie littel tzing” is belangrèèk, en “Doon’t spôjul tze paortie” zeej tie in strenge Bietels-termen. “Maot êen, links boove , oftewel vur aon. Wan, Too, Srie, Fôr.”
Naodè alle rije gesloote waare en iederêen zunne èège ding gevonde had, klonkt ‘t inderdaod as "Saorszjunts Pèppers Loonelullie Haorklups Bent.
‘t introo van de klaarinètte klopt as unne zwèèrende ringvinger gevollegd dur sènzuuwêele trômbôoneklanke, tuuba-en bas-passaozjes.
Sepraon, barrietonsakse, tenôor- en altsakse vertaole de mééloodie ööterst verzörregd.
De hoorns vèène d’r gelööd, ‘t slagwèrrek heej zun strak ritme en balaans gevonde, trompette geeve d’r sinjaoltjes aaf. Dwarsflööte sooléére dur ut lewaai heene en de irste klaarienèt riedelt op zèn burt dwars dur de flööte heene. Deeze rippetiesie wèrrept z’n vruchte aaf.
Ut gejoel tot aon: “Witz tze littel hellup from maaj frèènds” van Ringoo Staar maag deur de mèdjes van ’torkest verzörregd worre.
Vol overgaove laote ze d’r èège gelde. Liesette speult op de hoorn.
As “Dizzie Miss Lizzie” zet ze d’r zangkwalitèète meej even veul bravoere in zoas ze dè as hoorniste doe, hil omfloerst en hil sènzuuwêel, zoas zij dè allêen kan.
Toontje gao un paor maote terug , daor waor de trompette ut liete afweete.
“Trompette” gallemt Tôntje; “Dè moet ‘n tôntje laager” en “Wôt joere doewing”?
“Lissen too jôr oon iers en vèrrie kèèrfoelie, Aaj sjell tel tzis oonlie wanz”
"PUH en gin Buh of gebuhuh. PUH en niks aanders" verdwaolt Toontje Nôot in böötestads diejalekt.
Alom gelaach in de geleedere. “Paul Mèkkârtnie draait z’n èège in zunne iepert om als ie dees heurt” prôtestêert Toontje.
Toon trekt bewust en overdreeve unne reflèks meej z’n rèèchter mondhoek, die ôn de overkaant van zunne mond zit. Zeg mar ôn de saksenkaant.
De helleft van’t orkest zieg’ut.
“Daomes en Heere. Ut klinkt, mar ik ben nog nie tevreeje!
Links boven graog”.
“Dus opnuuw”, zeej Toon “En let op de herhaolinge”
“D’r stao nie kaaihard, mar gewoon ‘forte’ en dan speule we gewoon forte”
Eenmaol un paor maote op gang, zien we ôn Tôntje dè’t goed is, hij geniet ervan. Dan moet er naogepikt worre.
“Saxen, dè môt in êene aojem en ge kunt nie tussedeur nôr lucht happe, dan gaode hieperventielèère en dè’s nie gezond”
Ut lèèkt wel “Unne Mèèzjiekul Misterie Toer”
“Kèèkt ondertusse ôk naor de puntjes die’ter boove staon, dus gêen gedadah, mar ..ta..ta.
Gêen tatatatata maar netjes ta..ta..ta..ta. Snapte?”” ”Ekt Nètjullerrie”!!
Kompliemente vur de trômbôones mar de basse moete nog wel te hööre zèèn mar ze meuge nie als te hard. Trompette, dè klonk nouw hartstikke goed, mar doe dè ut liefst wel saome.
Doe dè nog marres opnuuw. Wan, Too, Srie, Fôr.
De kraacht van de herhaoling werkte hier.
Efkes laoter: “OK, naaw ‘t vurste hout, zeg maar ut “Norwiezjiejan Woed” op maot 23, ‘t riedeltje van de klaarinette en dwarsflööte”
“Vervolges t’aander hout op de twidde en derde rij en daornô alle hout”. zeej Toon.
“Mijnheer, deze opgave is moeilijk te onthouden” zeej stadse Michelle in haar A.B.N. “Sorrie, Aaj èm oonlie slieping” verontschuldigt zich Michelle.
"Wôt ö mizzerie“. “ Aaj sjoet hèèf noon bètter
“D’r moet gestemd worden, zô links en rechts wringt ut en ôn Toontjes gezicht kunde zien hoe veul. De Cies klinkt vies en de Bee een bietje Gay, net als de Gee.
Om burte moete we ‘n bietje in of een ‘n bietje ööt en sommige zèèn metêen goed.
Unne toevalstreffer? Naaw saome de êerste noot en jawel, we klinke.
Daor gôn we wêer en naaw is’t goed.
“Ut maag nog iets meer piejaano maar hier ben ik mêer dan tevrééje méé.
‘En……’n oope bölleke meej een pôotje d’ronder of d’rboove; die kunde, nèè, die moette as twee telle telle. Dus dè duurt dan ôk twee telle.”
Naaw zèèn de mist moeilijke noote durgenoome en bij maot 35 moete we wir herhaole, dus terug nôr maot 5.
Tôontje heurt dè nie iederêen dè doe, mar in maot 6 zèèn we d’r wir en speule we verder. Rap van de C nôr de G.
Ôn Tôontje was te zien dètie ut gehöörd had
Allebaaj z’n wenkbraauwe steege op. Deeze keer zien de saksen dè Toon z’n neusvleugels trille. Jèjè; meej t‘êene ôog op de partituur en ‘taander ôog nôr de dirigent kèèke en dan nogges de dienamiek in de gaote haawe.
D’r wordt veul verwaocht van muziekaant en dieriegent.
Tôntje Nootenboom zie en höört alles. Wie kon dè ôk al wir?
O jè, Hij van booven.
Toon haolt nie de krente ööt de pap, mar wel de besse, die wij vergeete zèèn.
“Naaw staot’er unne mol vur en dan speulde de bes. Dès gemak zat”
“Hee saksen! Lette gullie ‘s goed op en speul die drie maote rust wè netter en speul gewoon wètter stao”. "Drie maten rust speule , dèt klinkt veul beter.”
“Its Gètting bètter all tze teime”
Plots kèkt z’n rechter ôog op de klok, of is ‘t zunne trillende neusvleugel die aon de koffie denkt?
Dan flööstert Tôntje Nôot zachjes; “Doe joe want toe noo u seekrut?
“Aaj fiel feine” We gôn aon de koffie, it’s koffieteim!”
'tis pauze en de mist rappee muzikaanten sjokke nôr de toog.
Rèègt nôr de vriendelijke koffiemevraaw “Long tal Selly”, vur un bèkske mééj un kuukske.
‘Hello goodby, Eleonar Rigby’ Pliese, a bekske coffee”?
“No Milk ‘Today?" vraogt koffiejuf Eleonar vrolijk zingend.
Doe Mar "Brown Sugar" zinge un paor manne terug.
“En hèdde sewèèl ôk wèèrreme Schrobbelèr meej slagroom d’r op?”
Na de pauze herhaalt zich de repetitie en voor de lezer dezes, beginne men links boven aan.
Geert van Nunen