Bindweefsel - Vivi

Textiel is een universele taal

“Binnen het project Bindweefsel komen ontzettend veel culturen, talen en verhalen samen. Het is mooi dat we die verhalen met elkaar kunnen delen. Werken met textiel blijkt een taal die iedereen verstaat.”

Vivi_rechts_Photo Kevita Junior i.o.v. TextielMuseum-2023-001-005

Taalles

Vivi komt oorspronkelijk uit China. Samen met haar man (die in Tilburg werkte) verhuisde ze twaalf jaar geleden naar de voormalige textielstad in het zuiden des lands. Om de Nederlandse taal beter onder de knie te krijgen volgt ze de taalles EVA (Educatie voor Vrouwen met Ambitie) in wijkcentrum De Nieuwe Stede. Samen met andere vrouwen van buitenlandse herkomst leert ze zo niet alleen Nederlands spreken, maar legt ze ook nieuwe contacten.

Internet

Via de taalcursus hoort ze over het project Bindweefsel. Dat lijkt haar wel wat en ze meldt zich aan. Vivi: “Ik kon wel een beetje naaien maar waagde me alleen aan kleine, eenvoudige dingen. Een sjaal of een muts breien bijvoorbeeld. Ook naaide ik applicaties op bestaande kleding. Of ik dat van mijn familie in China heb geleerd? Nee joh, gewoon via internet. Daar is alles op te vinden, haha.”

Panda-fiets

Bindweefsel is een project waarbij een groep buitenlandse vrouwen samen werken aan een kunstwerk. De basis bestaat uit een jas waarvoor de deelnemers applicaties maken. De onderwerpen van deze applicaties hebben te maken met hun land van herkomst of de manier waarop ze in de wereld staan. Vivi brengt binnen dit project haar moederland China en Nederland samen door middel van een pandabeer en een traditionele, oer-Hollandse omafiets, inclusief mandje voorop: “De panda is natuurlijk hét symbool van mijn geboorteland. China is het enige land ter wereld waar hij in het wild voorkomt. Mede door zijn prachtige uiterlijk is hij symbool geworden voor de strijd tegen bedreigde diersoorten. En Nederland is natuurlijk een fietsland, werkelijk iedereen doet het. Thuis hebben wij gewoon zes fietsen in de schuur staan!”

Textiel verbindt

Vivi vindt het jammer dat het project bijna klaar is. “Ik werd erdoor gestimuleerd om dingen zelf te maken. In China kochten we alles, ook omdat we daar vooral bezig waren met werken en allerlei dagelijkse dingen die moesten gebeuren. Hier in Nederland voel ik veel meer tijd en rust om zelf iets te maken.” Ook wil ze haar mede-deelnemers graag blijven zien: “Textiel is een verbindende factor, maar de taal leren is ook zo ontzettend belangrijk. Dus ga ik graag door met zowel de taallessen als met handwerken. Toen mijn zoon de geborduurde fiets zag, wilde hij het ook leren. Zo kan ik mijn kennis aan hem doorgeven.”

Een leuker leven

Bindweefsel heeft Vivi uiteindelijk meer gebracht dan een aantal textiele technieken: “Dit project geeft buitenlandse mensen de kans om het leven leuker te maken. Het gaat verder dan werken en contacten leggen. Normaal gesproken gaan we naar school of naar het werk, maar verder blijven we thuis. Door Bindweefsel kunnen we daarnaast iets leuks doen. Ondanks onze verschillende achtergronden, culturen, talen en situaties kunnen we elkaar begrijpen en verhalen met elkaar delen. En dat elke week opnieuw."

 

Foto's door Kevita Junior i.o.v. TextielMuseum. Interview en tekst Theo van Etten. ‘Bindweefsel’ wordt mede mogelijk gemaakt door Fonds voor Cultuurparticipatie, Prins Bernhard Cultuurfonds en Provincie Noord-Brabant, Fonds Erfgoed Tilburg.

Alle rechten voorbehouden

Media